Kiedy myślimy o brytyjskiej monarchii, zazwyczaj przychodzą nam do głowy obrazy królewskich parad, błyszczących koron i sztywnych ceremonii. Jednak za fasadą przepychu i tradycji kryją się fascynujące, bardzo ludzkie historie. Jedną z nich opowiada oscarowy hit z 2010 roku - film „Jak zostać królem” w reżyserii Toma Hoopera.
Fabuła i tematyka filmu Jak zostać królem
Akcja filmu rozgrywa się w latach 30. XX wieku, kiedy książę Albert (późniejszy król Jerzy VI) zmaga się z ciężką wadą wymowy, która uniemożliwia mu publiczne przemawianie. Z pomocą żony, księżnej Elżbiety, zgadza się na terapię z ekscentrycznym australijskim logopedą Lionelem Logue. Choć na początku Albert niechętnie podchodzi do ćwiczeń, stopniowo nawiązuje szczerą przyjaźń ze swoim terapeutą. Gdy na skutek abdykacji starszego brata Alberta zostaje królem, staje przed nim największe wyzwanie - jego pierwsze królewskie przemówienie radiowe tuż przed wybuchem II wojny światowej.
Film porusza wiele głębokich tematów - walkę z własnymi słabościami, brzemię odpowiedzialności, przyjaźń ponad podziałami oraz rolę monarchii w trudnych czasach. Ukazuje człowieka za królewską fasadą, zmagającego się z lękami i niepewnością. Pomimo historycznego kontekstu, jest to uniwersalna opowieść o determinacji, by pokonać własne ograniczenia.
Motyw walki z niepewnością i lękiem Alberta
Kluczowy w filmie jest wątek walki księcia, a później króla Alberta z własną niepewnością i paraliżującym lękiem przed publicznymi wystąpieniami. Jego problemy z przemawianiem są nie tylko kłopotliwą przypadłością, ale metaforą głębokich kompleksów i braku wiary we własne siły. Pokonanie tej trudności staje się dla niego sprawdzianem charakteru i dojrzałości.
Motyw przyjaźni i zrozumienia ponad podziałami
Film pokazuje, jak głęboka przyjaźń rodzi się między dwoma zupełnie różnymi ludźmi - księciem i ekscentrycznym Australijczykiem. Łączy ich determinacja i chęć walki z problemem Alberta. Logue patrzy na księcia po prostu jak na człowieka, a nie tylko przyszłego władcę. Ten motyw pokazuje, jak ludzkie relacje potrafią przekraczać bariery społeczne.
Historyczne tło abdykacji Edwarda VIII
Losy Alberta nabierają dramatycznego przyspieszenia, gdy jego starszy brat, król Edward VIII, abdykuje dla kobiety rozwódki. Albert niespodziewanie zostaje wtrącony na tron w niezwykle trudnym momencie zbliżającej się wojny. Film pokazuje okoliczności jednego z największych kryzysów brytyjskiej monarchii XX wieku.
Główni bohaterowie i aktorzy
Colin Firth jako król Jerzy VI
Główną rolę przyszłego króla Jerzego VI gra brytyjski aktor Colin Firth. Jego kreacja Alberta to fascynujące studium człowieka zmagającego się ze słabościami. Firth doskonale ukazuje ewolucję postaci - od niepewnego księcia do monarchy gotowego stawić czoło wyzwaniom. Aktor znakomicie oddaje fizyczne objawy stresu i niepewności Alberta. Ta rola przyniosła mu Oscara dla najlepszego aktora.
Geoffrey Rush jak Lionel Logue
Australijski aktor Geoffrey Rush w genialny sposób kreuje postać ekscentrycznego, ale pełnego ciepła terapeuty Lionela Logue. Jego silny akcent, swobodne maniery i poczucie humoru idealnie kontrastują z powagą i rezerwą Alberta. Rush ukazuje człowieczeństwo i mądrość swojej postaci, która potrafi dotrzeć do księcia. Aktor otrzymał za tę rolę Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego.
Helena Bonham Carter jako królowa Elżbieta
Brytyjska aktorka Helena Bonham Carter wciela się w subtelną, ale silną postać królowej Elżbiety, żony Alberta. Jej kreacja oddaje ciepło, troskę i zrozumienie, z jakim wspiera męża w walce z jego słabościami. Aktorka ukazuje, jak ważna była rola żony dla pokonania niepewności przyszłego króla.
Reżyseria i zdjęcia w filmie
Styl i technika reżyserii Toma Hoopera
Reżyser Tom Hooper nadał historii intymny i kameralny charakter, skupiając się na relacjach między bohaterami i ich wewnętrznych zmaganiach. Jego reżyseria cechuje się realizmem - często filmuje z bliska, oddając emocje postaci. Dużą uwagę poświęca także symbolice otaczających przestrzeni i rekwizytów, które odzwierciedlają stan bohaterów.
Zdjęcia Danny'ego Cohena
Zdjęcia autorstwa Danny'ego Cohena idealnie oddają nastrój i ton filmu. Ciepła kolorystyka wnętrz pałacu Buckingham kontrastuje z chłodnymi, deszczowymi ujęciami zewnętrznymi, podkreślając uczucie osamotnienia bohaterów. Zdjęcia uwypuklają też przemianę Alberta, który zyskuje pewność siebie.
Montaż Melanie Oliver
Bardzo ważną rolę odgrywa precyzyjny montaż Melanie Oliver, która umiejętnie budowała napięcie i rytm filmu. Szczególnie efektownie zmontowała sceny przemówień Alberta i walki z zająknięciem, oddając chaos w jego głowie i emocje.
Muzyka i dźwięk
Ścieżka dźwiękowa Alexandre'a Desplata
Wyjątkowy nastrój filmu buduje subtelna, oscarowa ścieżka dźwiękowa autorstwa kompozytora Alexandre'a Desplata. Delikatne aranżacje fortepianowe i smyczkowe oddają intymność i dramatyzm historii, a także podkreślają przemianę bohatera zamkniętego w sobie w pewnego króla.
Nagrania dialogów i efektów dźwiękowych
Film cechuje się również perfekcyjną realizacją dźwięku. Nagrania dialogów pomagają oddać chaos w głowie Alberta, gdy zmaga się z mówieniem. Dźwięk oddaje też akustykę pałacowych pomieszczeń. Efekty nagrywane na żywo, jak stukot koni, wzmacniają wrażenie realizmu.
Muzyka jako kluczowy element narracji
Dźwięk pełni kluczową funkcję w narracji, ponieważ problem Alberta dotyczy mowy i głosu. Muzyka i odgłosy pozwalają widzowi wczuć się w trudności bohatera. Dzięki temu jeszcze mocniej kibicujemy księciu w walce o płynne przemawianie.
Oscary i nagrody za Jak zostać królem
Cztery Oscary, w tym dla najlepszego filmu
"Jak zostać królem" zdobył aż 4 Oscary, w tym dla najlepszego filmu 2011 roku. To dowód, że historia Alberta poruszyła widzów na całym świecie. Oprócz nagrody głównej, film został wyróżniony za role pierwszoplanową i drugoplanową dla Colina Firtha i Geoffreya Rusha.
Złote Globy dla najlepszego filmu i aktorów
Film otrzymał też 3 Złote Globy - dla najlepszego dramatu, Colina Firtha oraz Geoffreya Rusha. Pokazuje to, że Hollywood doceniło kunszt aktorski i uniwersalne przesłanie tej brytyjskiej produkcji.
Nagrody BAFTA i inne wyróżnienia
Obraz zebrał również aż 7 nagród BAFTA, przyznawanych przez Brytyjską Akademię Filmową. Był też nominowany do wielu innych nagród, m.in. Ceasarów. Pokazuje to, że trafił zarówno do widzów, jak i krytyków.
Dlaczego warto obejrzeć Jak zostać królem
Wspaniałe aktorstwo i reżyseria
Przede wszystkim warto zobaczyć ten film dla świetnych kreacji aktorskich Colina Firtha i Geoffreya Rusha oraz mistrzowskiej reżyserii Toma Hoopera. Oni wprowadzili tę historię na wyżyny sztuki filmowej. Dynamika między bohaterami, zagrana z ogromnym wyczuciem, wciąga od pierwszej sceny.
Ciekawa historia brytyjskiej rodziny królewskiej
Film opowiada fascynującą i mało znaną historię z brytyjskiej monarchii, pokazując kulisy wielkich wydarzeń historycznych. Daje wgląd w życie królewskiej rodziny, z dala od blasku fleszy. Pozwala lepiej zrozumieć dramatyczne wydarzenia XX-wiecznej historii Zjednoczonego Królestwa.
Filmowa lekcja przyjaźni i determinacji
Jest to też film z uniwersalnym przesłaniem, pokazujący, jak prawdziwa przyjaźń potrafi przełamywać bariery i jak siła ludzkiego ducha pozwala pokonywać słabości. Historia Alberta pokazuje, że nawet w trudnych chwilach nie należy się poddawać. Fascynująca opowieść o człowieczeństwie i walce z własnymi demonami.
Podsumowanie
Film "Jak zostać królem" to fascynująca opowieść o sile ludzkiego ducha i pokonywaniu własnych słabości. Kreacje Colina Firtha i Geoffreya Rusha wciągają i wzruszają, a reżyseria Toma Hoopera sprawia, że z bliska przyglądamy się losom Alberta. To film pełen ciepła i zrozumienia dla człowieka ukrytego za królewską fasadą. Choć osadzony w realiach historycznych, przemawia do widzów współczesnych i pozostaje ponadczasowy. Jest dowodem, że nawet w beznadziejnej sytuacji można odnaleźć w sobie siłę, by iść naprzód - wystarczy odrobina determinacji i wsparcie drugiego człowieka.
Tagi
Udostępnij
